> Home  > Appartement Hoeve Ceres
> Cursussen Beeldende Kunst  > Meer
> Jong Talent + 55 Plus  > Teambuilding
> Geschiedenis Hoeve Ceres
> Route/contact/sitemap

Geschiedenis van Hoeve Ceres

In 1898 liet Jacobus Dijkhuis (1882-1947) een voor die tijd buiten-gewoon luxe villa met graanschuur bouwen door aannemer Albert Daanje (1842-1900) uit Noordbroek, die ook bekend is van de bouw van het gemeentehuis van Noordbroek (voorheen gemeente Oosterbroek). De villa is gebouwd in eclectische stijl en toont stijlkenmerken van Hollandse School Neoclassicisme met Jugendstil elementen.

Aanvankelijk stond de oude boerderij van de familie midden in het land aan het Kattendiep maar rond 1895 werd het onder de welgestelde boeren mode om aan de (doorgaande) weg te gaan wonen. Verschillende herenboeren lieten hun boerderijen daarom 'verplaatsen' van het Kattendiep naar de Hoofdweg Oost, zo ook de familie Dijkhuis. Kosten noch moeite werden gespaard om van de villa een modern onderkomen te maken. De voorzijde van pand en perceel had een statusverlenende functie. Het weerspiegelde de welvaart van de boer. Een z.g. slingertuin werd aangelegd aan de voorzijde, naar Engels voorbeeld.

De achterzijde van de villa, voor het zicht afgeschermd door erf-beplanting, was het bedrijfsgedeelte met grote graanschuur en paardenwei. Moestuin, boomgaard en bleekveld waren aan de zijkant van het erf. Het woonhuis werd door de z.g. 'meidengang' verbonden met het koetshuis, zo genoemd omdat aan deze gang in het koetshuis ook het slaapvertrek was voor de dienstbodes.

Elementen van de afgebroken oude boerderij zijn verwerkt in Hoeve Ceres. Zo troffen wij bij de restauratie de met wijnranken beschilderde schouwbalk aan als drager van het dak van het koetshuis. In het woonhuis vonden we niet alleen de handtekening van aannemer Daanje, maar ook van twee timmerlieden Reinder van der Veen (Noordbroek 1863-1940) en Harm Hulzebos (1875-1953). Hun namen worden hierbij genoemd als huldeblijk voor hun grote vakmanschap.

Jacobus Dijkhuis gaf de villa de naam Hoeve Ceres, naar de Romeinse godin van de landbouw en speciaal van het graan (en de moeder-liefde). Ten tijde van de bewoning van de villa door zijn zoon Pieter kwam ook de naam Villa Dijkhuis in zwang.

Van 1964 tot 1973 woonde de familie Diepenbroek op Hoofdweg Oost 20. De grote schuur van het bedrijf brandde geheel af op 2 januari 1972, het woonhuis blijft behouden. Nadien heeft het woonhuis enige tijd leeg gestaan en is daarna door verschillende bewoners bewoond.

Op 1 november 2006 kochten de huidige bewoners het pand met als doel het pand te restaureren om in het koetshuis een Bed & Breakfast te beginnen en een kunstenaarsatelier. Zij gaven de villa haar oude en oorspronkelijke naam terug: Hoeve Ceres.

Historie Nieuwolda

Het dorp Nieuwolda is ontstaan aan het eind van de 16e eeuw.
De ligging van het dorp is bepaald door de aangelegde dijk van 1545. Deze dijk was de waterkering tegen de steeds terugkerende overstromingen die de Dollard veroorzaakte. Het dorp kreeg in 1665 een eigen kerk. De torenspits is versierd met een zeemeermin als symbool voor het feit dat het land rondom Nieuwolda op de Dollard is veroverd. Tot halverwege 1700 graasden er runderen op het land rond Nieuwolda. De veepest maakte daar een einde aan. De boer scheurde het grasland om er koolzaad en graan te telen. De komst van de landbouwers zorgde ervoor dat Nieuwolda 6 molens heeft gekend (en 13 kroegen!).

Zowel het anarchisme van de vroegere landarbeiders als het harde liberalisme en vroomheid van de boeren (het fijne volk) weerspiegelde de mentaliteit van de Oldambtster. Hoewel deze tijd nu ver achter ons ligt is de herinnering hieraan nog levend en bepalend voor het karakter van de streek. De rijkdom, die het polderland eeuwenlang heeft opgebracht, is terug te vinden in de pronkvolle gebouwen. Spottend noemt de volksmond Nieuwolda ''t Golden Hamrik'. Golden slaat dan niet op de goudgele koolzaad-velden in mei maar op de kas van de herenboeren. En Hamrik staat voor 'laag weiland' waar de Dollard in en uit stroomde en waarmee de mens tot de laatste watersnood in 1825 een ongelijke strijd streed.

In het dorp bevindt zich een museumgemaal en een kinderwagen-museum. Ten noordwesten van het dorp ligt het Hondshalstermeer. Door het dorp loopt de fietsroute de ‘Internationale Dollardroute’.


www.kinderwagenmuseum.nl
www.dollard-route.de